Editie 9 - Kan ik je vertrouwen?
Hoi!
In de vorige editie vroeg ik jullie om mij te vertellen wat voor systeem je hanteert om informatie te verzamelen, te ordenen en terug te kunnen vinden. Er kwamen een aantal interessante reacties binnen met als grootste gemene deler dat het misschien wel niet nodig is om alles vast te willen leggen en dat je kan vertrouwen op je geheugen.
Vertrouwen is trouwens wel een dingetje in deze tijd van onderwijs op afstand. Nooit heb ik zo erg het gevoel gehad weinig grip te hebben op mijn leerlingen als nu. Camera’s wel aan of niet aan, haperende wifi en microfoons, wel aanwezig en toch afwezig in mijn lessen. Het vraagt om meer vertrouwen. In het echt gooi je er willekeurig een vraag uit, ga je eens naast haar aan tafel zitten of kijk je hem even in de ogen. Dat kan nu niet en dat mis ik. Het helpt mij ook om op een andere manier na te gaan denken over vertrouwen.
Tom Sherrington heeft me hierover aan het denken gezet. Hij zet in dit artikel uiteen hoe we niet direct vertrouwen in een persoon, maar sneller in het systeem achter die persoon. We vertrouwen dat leraren goede leraren zijn omdat ze zijn opgeleid in een systeem van opleidingen en diploma’s dat we vertrouwen. Leraren krijgen dan de kans om voor hun leerlingen en collega’s betrouwbaar en geloofwaardig te zijn. Scholen (en andere organisaties) helpen leraren (en andere professionals) om betrouwbaar te kunnen zijn door hen routines en systemen aan te bieden om binnen te opereren.
Als leraar wil ik ook betrouwbaar en geloofwaardig zijn voor mijn leerlingen, hun ouders en mijn collega’s. Dat betekent dat ik keer op keer doe wat ik beloof, mijn fouten toegeef, uitleg hoe mijn keuzes tot stand komen, anderen er bij betrek en hen een kans geef om betrouwbaar te zijn. Dat maakt vertrouwen zo voorwaardelijk, als ik namelijk aan deze voorwaarden voldoe krijg ik vertrouwen en daarmee verwerf ik vrijheden en autonomie. Autonomie motiveert en die vrijheden versterken mijn verantwoordelijkheidsgevoel, wat bij mij weer leidt tot extra betrokkenheid en inzet. Mooi cirkeltje, niet waar?
Hoe vertaal ik dit naar mijn leerlingen?
Als eerst kan ik laagdrempelige systemen en routines opzetten waarbinnen leerlingen kunnen opereren. Zo kunnen ze eenvoudiger afspraken nakomen en doen wat ze zouden moeten doen, het maakt het makkelijker voor ze om geloofwaardig en betrouwbaar te zijn. Daarnaast is het mijn taak om voor te doen hoe je betrouwbaar bent door het zelf ook te zijn en hen te vragen of ik betrouwbaar voor ze ben. Ik kan ze ook belonen voor hun betrouwbaarheid. Als derde, mijn wantrouwen richting leerlingen is vaak gebaseerd op gebrek aan betrokkenheid en verantwoordelijkheidsgevoel van hun kant, waarden die voor mij belangrijk zijn. Hoe kan ik ze vertrouwen als ze niet zo hard hun best doen als ik dat doe (voor hen)? Catlin Tucker zegt in haar jaaroverzicht (#7) dat ze ziet dat leerlingen gemotiveerder zijn als ze hen meer keuze geeft. Ik zou mezelf ieder les kunnen vragen: “Welke keuze laat ik de leerlingen maken?” Door hen keuzes te laten maken geef ik ze een kans om betrouwbaar te zijn.
Voor mij zit daarin ook de kern van het (formatief) handelen als leraar, namelijk de leerlingen helpen om te doen wat ze beloven en hun fouten toe te geven, ze uit te laten leggen hoe hun keuzes tot stand komen en ze laten zien hoe ze anderen erbij kunnen betrekken. Ik ervaar dit als een schaakspel, waar de leerling en ik afwisselend aan zet zijn. Soms traag, soms snel, met ups en downs, met allerlei vormen van feedback en vooral veel geduld en liefde.
Heb jij ook een idee of ervaring over vertrouwen geven en krijgen? Ik vind het leuk om wat van je te horen, reageer daarvoor op deze e-mail.
Ken je iemand die hier ook wat van vindt en die dit ook wel zou willen lezen, stuur deze nieuwsbrief dan door.
quote
Je zou ook kunnen zeggen dat we zo autonoom geworden zijn dat we de verbinding met de ander zijn kwijtgeraakt. Een soort onzichtbaar harnas dat ons opgedrongen wordt onder het mom van autonomie en vrijheid. Dat begint steeds meer te knellen, en je ziet dat meer en meer mensen daar afstand van willen nemen.
over onderwijs
📖
Pedro de Bruykere: We moeten het even hebben over hybride leren en de mogelijke gevolgen
Wie moet het curriculum bijhouden, jij of de leerling? - Ik ben niet zo gek op het sturen op resultaten, scores en cijfers, maar je moet inderdaad wel een verschil maken tussen ‘behandelen’ en ‘beheersen’.
🎒
Remote Learning: Live or offline, cover the basic elements. - Weer eentje van Tom Sherrington, goed instrument om je online lessen tegen het licht te houden!
Podcast Llearn - #7 Formatief handelen zonder administratie - René Kneyber & Valentina Devid - Als leraar kan je prima vertrouwen op wat je in je les waarneemt, zonder dit direct te noteren.
⚒
Google Chat - Heeft iemand al eens geprobeerd om met leerlingen via Google Chat te communiceren?
🎁
Elke nieuwsbrief kies ik een project uit Unboxed van High Tech High.
Het project Food for thought laat leerlingen experimenteren met aquaponics om planten te verbouwen terwijl ze daarnaast leren over de rol van ongezond eten in cultuur en samenleving.
de moeite waard
- Leerzaam.mattijsleeffers.nl - Met een eigen landingspagina wordt deze nieuwsbrief nog wat serieuzer. Nu nog een podcast… 😉
- Yuval Noah Harari: When the World Seems Like One Big Conspiracy
- School or Prison - Je raadt het nooit… (via 82%)
- Dsxyliea - Voor mensen met dyslexie lijken de letters soms heen en weer te springen. Hoe dat leest? Ervaar het hier zelf.
- After Beirut, Experts Warn of the 14,000 Unexploded Bombs Off the UK Coast - Over risicomanagement, als niemand echt wil nadenken over de gevolgen wanneer het misgaat.
- 2020 Game - We zitten nu al in het volgende level! (via De Circulaire)
- Dansende robots: doodeng of vet? - Ik was al erg onder de indruk van deze dansende robots, deze uitleg geeft wat context. (via Bob)