Editie 34 - Wat vind jij?
Hoi!
Twintig edities geleden schreef ik over bezig zijn met wat er werkelijk toe doet. Toen was het de tijd voor Pasen, nu is Pasen net voorbij. Toen scheen buiten de zon, ook nu mag ik volop van dezelfde zon genieten. Er is weinig nieuws.
Ik kwam onlangs dit artikel tegen van Herbert Lui, hij heeft het over slecht werk, goed werk en perfect werk. Vaak wordt perfectionisten een hart onder de riem gestoken met de boodschap dat goed ook genoeg is. Maar wat als je van 'goed' het nieuwe 'perfect' maakt? Kan je accepteren dat sommige dingen nu nog niet goed zijn (soms ronduit slecht) en tijd nodig hebben om goed te worden? Dan gaat het niet alleen over producten of diensten die je oplevert, maar ook over stappen die je zet in de weg er naar toe. Dat kan betrekking hebben op jezelf, maar ook op jouw interactie met een ander. Of over de chemie en samenwerking in je team. Herbert Lui daagt mij (en jou?) uit om ook iets af te leveren wat niet goed is. Jezelf toestaan om iets slecht te laten zijn kan je helpen om creatiever te worden. Iets slechts kan leiden tot iets goeds. Zoals ik laatst iets afleverde wat 'slecht' was, maar dit mij een 'goede' kans bood om vaardigheden te ontwikkelen.
Denken in termen van perfect, goed en slecht zorgt er voor dat ik waarde ga toekennen aan activiteiten. Neem ik dan wel genoegen met werken aan dingen die niet groots en meeslepend zijn? Moeten al mijn gedachten en ideeën diepgaand en uniek zijn? Moet alles wat ik doe impact hebben omdat het anders niet telt? Scoor ik genoeg punten voor goed of perfect? Is tijd besteden aan gewone dingen dan eigenlijk 'slecht'?
Bezig zijn met wat er werkelijk toe doet helpt me ook om waardering te hebben voor het alledaagse. Voor mij zijn dat bijvoorbeeld huishoudelijke taken en dingen in het gezin, maar ook lessen geven op routine, forenzen in de trein, praten over auto's met m'n collega en voetbalsamenvattingen kijken op YouTube. Dingen krijgen waarde die ik ze toeken. Ik ben niet snel tevreden, maar het komt wel goed.
quote
Perfect things come from good things, and good things come from bad things
Herbert Lui
over onderwijs
I no longer grade my students' work – and I wish I had stopped sooner Elisabeth Gruner is een docent Engels aan de universiteit van Richmond. Ze geeft in dit artikel 3 redenen om te stoppen met cijfers geven: - ze wil meer focus op feedback; - met cijfers vergroot je ongelijkheid; - ze heeft gewoon een hekel aan nakijken. Ze schetst haar aanpak in grote lijnen, maar linkt ook naar veel bronnen voor meer achtergrond en ervaringsdeskundigen. Zelf geef ik zo min mogelijk cijfers, maar merk dat het denken in cijfers zo enorm diepgeworteld zit in de hoofden van leerlingen dat ze veel moeite hebben om open te staan voor andere vormen van feedback op hun werk.
de moeite waard
- you're in a bathroom at a 2001 party
- Real Time: Sweeper's Clock - Twee mannen vegen de wijzers van de klok op tijd.
- Apple Cinnamon Tart van Alison Roman - Deze appeltaart heb ik laatst gebakken, zo simpel kan het zijn.
- Yes, But… - Instagramaccount met illustraties over tegenstrijdigheden.
nog even dit
Heb je goede ideeën voor in deze nieuwsbrief? Zijn er zaken die je mist? Alle feedback is welkom! Ik stel het erg op prijs als je deze nieuwsbrief in jouw netwerk aanbeveelt om zo met nog meer mensen in contact te kunnen komen!